Twórczym połączeniem tradycji greckiej z elementami sztuki orientalnej, pełnej przepychu i bogatych dekoracji jest architektura bizantyjska. Najlepiej zachowane budowle bizantyjskie to świątynie, które wznoszono głównie z cegły. Wyróżnia się wśród nich trzy podstawowe typy: podłużny albo bazylikowy, centralny i trzeci, łączący w sobie dwa poprzednie rodzaje. Początkowo wzorowano się przy wznoszeniu budowli na wczesnochrześcijańskiej bazylice rzymskiej, do której z czasem wprowadzono nawę poprzeczną zwaną transeptem i poprzeczny dziedziniec – atrium. Bizantyjscy architekci zrezygnowali z atrium, w nawach bocznych umieścili empory, dzięki czemu bryła budowli przybrała kształt sześcianu. W ten sposób powstał grecki typ bazyliki, który szybko został zastąpiony przez kościół wznoszony na planie centralnym. Mogły mieć kształt koła, wieloboku, kwadratu i oczywiście krzyża greckiego. Nawę główną otaczało, często dwupiętrowe, obejście, oddzielone kolumnami lub filarami. Ołtarz umieszczano w dobudowanej od wschodu absydzie.

PODOBNE ARTYKUŁYWIĘCEJ OD AUTORA